Derler kimden olur bu derde derman
Kim olur bizlere ola bir Lokman
İstirham eyleye Rahim’den Rahman
Feth eyleye Fettah bab-ı gufrani
Giderler Adem’e Nuh’a iltica
Ederler Musa’ya Halil’e reca
Bugün derler Muhammed’dir mülteca
Enbiya-Ullah’ın pir ü civanı
Derler gelin Muhammed’e varalım
Rahmet-lil-alemin’i görelim
Nedir derdimize derman soralım
Ne emreder şefa’atin ummani
Zar-ı zebun öyle giryan giderler
Eman Ya Muhammed feryad ederler
Sana kurban olsun ümm ü pederler
Seni dedik geldik Ey Kerem-kâni
Habib-i Kibriya sensin Ya Ahmed
Sultan-ı enbiya Zat-ı Muhammed
Bizi kabul eyle bi-hakk-ı Ehad
Her ne kadar ettik ise ısyanı
Red eyleme bizi küffara karşu
Terkimizi verme ağyara karşu
Biz mefrur olmuşuz Settar’e karşu
Bırakmayız bugün biz bu damanı
Ümmetin görünce bu halde Ahmed
Olur bi-ihtiyar Zat-ı Muhammed
Merhamet deryası meded Ya Samed
Merhamet gözlerem merhamet-kâni
Yerlere yüzün kor Mahbub-i Mevla
İnd-Allah’da kadri şani mu’alla
Matla’-ı merkez-i nur-i tecella
Ezelden ebede dağılmış şanı
Makam-ı Mahmud’da edince kıyam
Enbiya evliya eyler istirham
Rikâbında yürür rical-i kiram
Neşreder mahşere rîh-i Rahmani
Sağ yanında ağlar Sıddik-ı Ekber
Ömer beraberce adalet-küster
Osman-ı Zinnureyn zat-ı mu’teber
Aliyy-ül-Mürteza Hakk’ın arslanı
Fatimet-üz-Zehra ciğer-hûn olur
Hasen’le Huseyn ceddini bulur
Bizleri feda kıl ya Rabbi n’olur
Ümmet-i Ceddimiz bulsun emânı
Emr eder varalım Arş-ı Rahman’e
Sağında duralım niyaz-mendane
Secdeler edelim Zat-ı Sübhane
Dileyelim Hak’dan ehl-i ısyanı
Yüz tutar dergâhe eyler niyazı
Huzûr-i İzzet’de sarf eder nazı
Mü’min olanların ol çare-sâzı
Sarf-ı merhametin geldi zemanı
Ağlar Habib-Ullah ciğerler yanar
Cebrail başında pervane döner
Gözleri yaşından cehennem söner
Yâ Rabbi ver ümmetime cinânı
Emreder Zü’l-Celal nedir muradın
Kabul etdim şefa’atin iradın
İstediğin kadar verdim efradın
Sûre-i Duha’da ettim beyanı
Cebrail kaldırır secdeden başın
Lutf u merhametle siler göz yaşın
Der ki Ya Muhammed nedir talaşın
Allah afv eyledi mü’min olanı
Emr eder Cibril’e kaldır Liva’yı
Livadarlık içün bul Mürteza’yı
Haber-dar eyle gel hep enbiyayı
Görünsün risalet gül-gülistanı
Evliya-Ullah’dır üstad-ı Ümmet
Dünyada etdiler ümmete himmet
Bugünde etmekdir etmek merhamet
Rahim’e rahmetler merhamet-kâni
Enbiyaya evliyaya hitabı
Eder Habib-Ullah eyler şitabı
Emr eder ki bugün verin cevabı
Gözler dermandeler bizden dermanı
Dünyada bizleri sena ettiler
Salat ü selamlar ile gettiler
Takdis ü tardiye terhim ettiler
Bugün lazım mükafatın imkâni
Evliya enbiya beraberince
İltica eylerler inceden ince
Dergah-ı izzete niyaz ,edince
Doldurur iltica Arş-ı Rahmâni
Ebvab-ı merhamet açılır ol an
Rahmet-i Rahman’a bulurlar meydan
Şad u handan olur hep ehl-i iman
Kerem eder Kerim keremdir şânı
Emr eder Liva-ül-hamd’i Zü’l-Celal
Ab-ı Kevser akar zirinde zülal
Enbiya evliya eyler istikbal
Ali’dir saki-i Kevser-feşani
Emr olur ayrılsın kafir mü’minden
Tefrik olsun bugün hain eminden
Firkateyn çekilsün mahşer yerinden
Herkesi gözlüyor kendi mekâni
Bu emri duyunca kafirler bakar
İslamlar yüzüne ciğerler yakar
Münafıkın gözlerinden kan akar
Görünce devlet-i ehl-i imânı
Küfr ile birlikde iman olur mu
İslam kafir bir hanede kalır mı
İki ezdad bir arada olur mu
Herkese layıkdır kendi akranı
Feryad eder küffar nare gidince
Merhametden kat’-ı ümid edince
Zebani1er cehenneme yedince
Ahz ederler giribân-ı şeytanı
Niçün bizi hevalarda gezdirdin
Batıl iğva ile bizi azdırdın
Küffar defterine ahir yazdırdın
Gözümüzden aldın nur-i irfânı
Kafirlere Şeytan verir cevabı
Size geldi Hakk’ın yüz dört kitabı
Enbiya ulema etdi hitabı
Gözler gördü günden ayan bürhânı
Güneş gibi zahir idi Hakk size
Göstermişdi Hakk kendini her göze
Resûller gösterdi mu’cizat size
Bilerek terk etdiz rah-ı Rahmâni
Bu kadar enbiya kitab-ı Rahman
Bâ-husus getirdi Muhammed Kur’an
Hak zahir göründü etmediz iman
Hiç ta’yib etmeyin mel’un şeytanı
Kafirleri bölük bölük bölerler
Zebaniler cehenneme sürerler
Size resül gelmedi mi sorarlar
Derler tekzib ettik resul olanı
Kafirler islam’dan tefrik olunca
Küffar gidüp cehenneme dolunca
Mü’min olan birbirini bulunca
Gelir bulur iki cihan sultanı
Ümmetini görür Habib-i Rahman
Mağfiret eylemiş Cenab-ı Sübhan
Şad u handan olur ol zeman
Sultan Cem’ eder başına ümmet olanı
Fakr-ı hale sabır olan ümmetler
Kerem-i Kerim’den bulur devletler
Kazaya rızaya eden himmetler
Verilir Firdevs’in bağ u bostânı
Getürüp Liva-ül-hamd’i kururlar
Ehl-i İslam etrafını sararlar
Kafirler de ağlayarak sorarlar
Bize ne emr eder merhamet-kâni
Makam makam enbiyalar gelirler
Evliyalar zümre zümre olurlar
Cümlesi Liva-ül-hamd’i bulurlar
Seyr eder görürler Sırat Mizânı
Sıratın başına varınca Ahmed
Ümmetini görür ağlar Muhammed
Enbiya evliya derler Ya Samed
Sen selamet eyle ehl-i imanı
“Sellim sellim” dua eder Muhammed
Ümmeti önünde gider Muhammed
Ümmetimi sakla aman Ya Samed
Kerim’sin kerem et ey kerem-kâni
Muhammed ümmetin almış destine
Nâr ne eder Muhammed’in dostuna
Sırat sefinedir nârın üstüne
Muhammed’dir sefinenin kaptanı
Enbiya evliya du’aya başlar
Gözlerinden akar dürdane yaşlar
Aman Allah söyler cümle yoldaşlar
Sükû-i Sıratdan diler amanı
Açılır sancaklar yürür enbiya
Sırat üstünde cümle evliya
Ağlar gözle o Habib-i Kibriya
Ümmetini hıfz eyleye Sübhâni
Fettah-ı Kadim’den feth-i bab olur
Duay-ı Muhammed müstecab olur
Enbiya evliya kâm-yâb olur
Selamet görürler ehl-i imâni
Mukaddem Liva-ül-hamd ile Hayder
Ehl-i se’adete piş-rev gider
Emreder Muhammed Sıddîk-i Ekber
Bu ümmetin oldur bab-ı imâni
Kerim ü Kadim’in lütf u rahmeti
Tutarlar tarık-ı bab-ı cenneti
Bir nehr-i hayatda Hakk’ın rahmeti
Çimerler olurlar gayet nuranî
Pîrler civan olur otuzikişer
Yaşında bir baki hayata düşer
Kevserler içerler ebna-yı beşer
Hulleler giyerler dürr ü mercânı
Liva-i Muhammed sekiz cenneti
Hayrete bırakır Liva heybeti
Görünce şeref ü şan u şevketi
Bûs eder kademin arşın bevvâbı
Görülür Livalar cennet sökülür
Cennet ehli istikbale dökülür
Kafirler de görür kaddi bükülür
Cemal-i Muhammed nur gülistânı
Ebvab-ı cennetler açılmış gözler
Muhammed’e kurban yerlerde yüzler
Enbiya evliya hep anı gözler
Muktedadır iki cihan sultânı
Bezenmiş cennetler bâ-emr-i Mevla
Muhammed’e ferman eder Te’ala
Miftahı cennetin sendedir hala
Feth eyle habibim bab-ı cinânı
Melekler de saf saf selam dururlar
Ta’zım ile bir bir selam verirler
Mihr-i ma’rifeti doğmuş görürler
Rikabında yürür cennet ridvânı
Livalar dayanır bab-ı cennete
Erişirler kurb-i dar-ı rahmete
Müyesser olurlar baki devlete
Habib-Ullah açar bab-ı cinânı
Cennete Muhammed dahil olunca
Enbiya evliya vasıl olunca
Ümmet-i enbiya bir bir dolunca
Safa geldin ider merhamet-kâni
Huri gılman vildan hüddam-ı cennet
Iyd-i ekber olur canlara minnet
Doğar dilden dile mihr-i mehabbet
İçerler kevser-i feyz-i Rabbâni
Liva-ül-hamd ile Hayder-i Kerrar
Zir-i Livasında Ahmed-i Muhtar
Cennet-i Adin’de edince karar
Olur taht-gâhı nur-i Rabbâni
Selam verir Muhammed’e bir Allah
Müşterek selam da enbiya-Ullah
Bu selama dahil mü’min-i billah
Sen seyreyle bu kıymet-i imânı
Evvel gelir Cibril eyler ziyaret
Ta’zim-i azimle verir beşaret
Her ne emreylersen eyle işaret
Hadimin Cibril’dir buyur fermanı
Cenab-ı zü’l-Celal ehl-i cenneti
Cennete doldurdu etdi minneti
Bu merhamet Muhammed’in hurmeti
Erişir mü’mine ile imanı
Cennet-i Adin’de makam-ı Mahmûd
Ziyarete gelür enbiya mevcûd
Güneş-veş meydanda Muhammed meşhûd
Neşr-i züvvar eder rih-ı Rahmâni
İman islam ile müşerref olan
Esrar-ı tevhidin zevkîni duyan
Nûr-i basiretle bu dersi alan
Bu dînin yolunda verir bu canı
Îman eyleyenler bugün Kur’an’a
Rabbimdir diyenler zat-ı Rahman’e
İnkıyad eylemek gerek fermane
Başda gezdirmeli emr-i Kur’an’ı
Ma’budum var diyen ibadet eyler
Hâlikım var bilen itaat eyler
Allah da ol zeman hidayet eyler
Bulursun tarik-ı ehl-i imanı
Okunsun Fatiha ehl-i imana
Hediyye olunsun ehl-i islâma
İkram eden elbet erer ikrama
Bahîllerdir vallah Allah düşmanı
MUHAMMED LUTFİ’ye Rahm ede Allah
Destigîri ola hem Resûl-Ullah
Rûhuna fatiha hasbeten lillah
Hediyye eyleyen bulsun ihsani
